De klerenkast is vol, maar eigenlijk kan er heel veel van weg, zodat Evelien soms misgrijpt.
Niet dat zij dan voor schut loopt, maar de nette kleding mist een beetje, dus vandaag staat in het teken van dit spul te vervangen. Door haar werktijden kan zij niet zo vaak op het gemak kleding passen en nu is het nodig, is zij een keer vrij op zaterdag plus heeft zij er zin in.
Het ene haakje na het andere haakje verdwijnt achter het gordijn van het pashokje. Maximaal vier kledingstukken staat er, maar dat is bij het naar binnen gaan al overschreden.
Een vrouw komt naar mij toe en vraagt of zij misschien kan helpen. ik heb net een trui terug gekregen van een hand die tussen het gordijn stak. “Hebben jullie deze ook in een lichtere kleur?†vraag ik. Zij kijkt de winkel in en laat mij een aantal modellen zien. “Met col? Nee, dat vindt zij niks. Korte mouwen? Nee, moet met lange. Opzichte grote druk? Nee, dat wordt ook afgekeurd.†En toen was er niks meer. Jammer, bedankt voor de hulp.
Na een tijdje is alles binnen en sta ik al klaar met de nodige spullen in mijn handen. Dezelfde vrouw komt naar mij toe. “Kan dit terug in de rekken, dan doe ik dat graag voor u.â€
“Neeneeâ€, zeg ik. “Dit gaat mee.â€
“Zal ik het dan van u overnemen en alvast bij de kassa leggen?â€
Dat vond ik een goed idee. Er hoeft nog maar één ding terug gehangen worden en dat was naast de pashokjes weet ik nog.
“Moeten wij ook nog even voor jou kijken?†De vorige keer dat ik ja zei, ben ik thuis gekomen met een roze trui en daar ben ik nog niet helemaal overheen. Een collega zei bij binnenkomst al gelijk “Haai Dennis, leuk kleurtje.†Schoonmoeders is de trui ook al een keer tegengekomen en vroeg gelijk aan haar dochter of zij een nieuwe trui had. Tja, daar sta je dan…
Een keer op 60 graden wassen zal vast de oplossing geven.
Wij lopen naar de kassa en de vrouw begint één voor één de labels te scannen. De pinpas wordt erbij gepakt, de code ingetoetst en zonder te kijken wordt op “OK†gedrukt.
Zo, voel je niks van :biggrin_wp:
