Na het ontbijt leveren wij de scooters in en duiken Kamari in voor een souvenir, wat ansichtkaarten van een zonsondergang en bekijken de tas van de winkel tegenover ons waar Evelien al dagen naar zit te kijken. Het blijkt geen praktische tas te zijn, dus hij blijft daar hangen.
Op het balkon pakken wij beide een boek. Wij zijn er bijna doorheen, dus dat komt mooi uit. Het is echter alsof de wind vanaf de berg naast ons een aanloop heeft genomen en door de lange straten richting zee raast. De zon kan hier helaas weinig aan doen, dus wij gaan binnen zitten. Euhm, liggen, Evelien doet zelfs een middagdutje. Aan mijn gesnurk kon zij horen dat ik later hetzelfde heb gedaan.
De boeken zijn uitgelezen en het is tijd voor een zeer late lunch. Het wordt hetzelfde restaurant als gisteren, maar dit keer geen salades. Wij worden onderweg een paar keer herkend en eentje vraagt wanneer wij nu eens bij hem komen. Met een glimlach beantwoord ik hem met “tonight”. Wij lopen lachend door.
En dan is het er dan toch echt van gekomen. Wij moeten inpakken. De koelkast wordt leeg gehaald, alle laadjes en kastjes worden opengetrokken, de kleding voor morgen wordt apart gelegd en de rest verdwijnt in de koffers. Op de achtergrond geroezemoes van de pub tegenover ons. Deze is open en er hebben zich heel wat Engelsen verzameld voor de laatste dag Premier League die binnen vier wedstrijden tegelijk kunnen volgen.
Als alles gereed is gemaakt voor vertrek, proberen wij via de wifi op internet te komen. Voor dit blog hoef ik niet alles online te typen, dat kan in Word, maar de foto’s hebben wel een stabiele verbinding nodig voor het uploaden. Dat zit er vanavond helaas niet in, dus dat wordt na diverse pogingen opgegeven. De wekker wordt een half uur vroeger gezet en terwijl de laatste gasten van de pub blijven hangen, sluiten wij alles af.
Nighty night 😐
