Wat een nacht.
Half brak kijk ik met een oog door de spleet tussen de gordijnen naar het licht buiten.
Vanwege de warmte kon ik niet goed slapen, ben ik halverwege de nacht gewekt door een mug, heb daarom alsnog een laken over mijzelf heen gegooid en als koeling de ventilator in de deuropening gezet.
Op mijn mobiel lees ik de laatste berichten en zie daar een tweetal staan die ik nog had verwacht. Deze kan ik gelijk doorsturen naar twee collega’s die deze informatie nodig hebben.
Ow, en een ander kan ik ter info aan een derde doorsturen.
Van eentje krijg ik een update terug en de mededeling dat ik mijn telefoon uit moet zetten, omdat ik van de vakantie moet genieten. Dat doe ik ook, maar ik wil die dingen gewoon afgerond hebben, anders blijf ik er de hele vakantie aan denken. Nu heb ik naar mijn weten alles afgerond. Ik pak mijn persoonlijke smartphone er nog even bij en rol dan uit bed.
Vandaag staat er een rondleiding op de planning.
Nog niet helemaal wakker sjok ik achter Evelien aan en wij melden ons bij de receptie. Ze is er nog niet wordt ons verteld.
Als er een jongedame verschijnt, zegt zij dat de villa die wij onder andere zouden bezoeken nog bezet is en na 13:00 vrij is, dus stelt zij voor om dan terug te komen. Tenzij dat ons niet uitkomt. Aangezien wij op vakantie zijn en op eentje na geen vaste afspraken hebben, is dat geen probleem. Wij gaan zelf het complex en de omgeving verkennen.
Er moet namelijk een AH om de hoek zitten. Bij het verlaten van het complex is er gelukkig een groot borg geplaatst met plattegrond. Niet veel later lopen wij de winkel binnen die voorzien is van airco. Een heerlijk moment, want ik ben deze Caribische warmte niet gewend. Er worden wat spullen gekocht en daarna gaan wij op zoek naar de autoverhuur. Morgen kunnen wij de auto ophalen, er zijn meerdere verhuurders bij elkaar, dus het is handig bij het juiste bord te gaan staan.
Eenmaal gevonden lopen wij via ons verblijf terug de warmte in, op weg naar Zanzibar. Evelien heeft een bericht ontvangen dat de oorspronkelijke jongedame ons de rondleiding gaat geven en dat morgenochtend wil doen. Prima. Wij vermaken ons wel op dit mooie strand met alle gemakken er omheen. Het water voelt heerlijk aan, de voetjes gaan erin, de golven klotsen soms tot over de knieën en het is door de stroming dan lastig te blijven staan. Iets wat van belang is, want ik heb mijn mobiel in de broekzak en een rugtas met kleine spullen bij mij.
Wij besluiten wat langer van het uitzicht te genieten en nemen plaats voor een lunch. Dit keer in de schaduw. Wij hebben ons wel goed ingesmeerd, maar die zon brandt goed op onze huid. De lunch is goed, het windje is heerlijk en het geluid van de golven op de achtergrond in combinatie met het uitzicht is genieten.
Het einde van de middag zitten wij weer op onze eigen overdekte veranda / balkon. Hier is de wind altijd aanwezig, wat het aangenaam maakt. Al is het wat minder praktisch voor het droogrek.
Alle kleding waait er vanaf, knijpers kennen ze hier niet. Na een aantal pogingen zet ik het rek binnen. Daar droogt het vast ook wel en wij kunnen blijven zitten.
Evelien en ik zijn stilletjes aan het lezen als er in onze ooghoek iets heel snel schuin omlaag valt. Het blijkt een kolibrie te zijn die van een plant in de tuin komt snoepen.
Ik onthou de tijd, want met een beetje geluk zit er een vast patroon in het rondje dat wordt gevlogen en kan ik proberen hiervan een foto te nemen.
De schemering treedt in. Het donker worden gaat een stuk sneller dan in Nederland. De zon verdwijnt al snel achter de horizon en gooit als afscheid nog wat stralen tegen de onderkant van de aanwezige wolken. Een mooie afsluiter van de dag.
Het is bijna tijd om te gaan slapen 🙂
