Curacao en de terugreis. 01-06-2016 | Op tijd eruit, de auto moet ingeleverd worden.
Na controle worden de papieren uitgedraaid waarop staat dat alles in orde is. Na de laatste krabbels moeten wij lopend terug. Wij hebben al eerder een olifantenpaadje ontdekt, wat ons direct bij de ingang van het resort moet brengen. Wij staan nu echter aan de andere kant bij het verhuurbedrijf en het hek met daarin de draaideur is niet te zien.
Het richtingsgevoel van Evelien neemt het over en ik start ondertussen de navigatie op. Het kan niet ver lopen zijn, dus waar is dat hek? Bijna tegelijk roepen wij dat het hek gevonden is. Op mijn scherm zie ik dat wij goed gelopen zijn en de doorgang zich schuin voor ons moet zijn en Evelien heeft zojuist het hekwerk herkend.
Binnen maken wij het ontbijt klaar. De koelkast heeft diverse dingen op voorraad die op moeten. Verder kunnen er al wat spullen die wat verspreid in het huisje liggen, verzameld worden om later in de koffer mee terug te nemen. Eerst naar het zwembad. Handdoeken en wat leesvoer gaan in de tas. Bij het zwembad is het rustig, misschien door het gemis van de zon. Het houdt ons niet tegen om de nodige verkoeling op te zoeken, waarna er nog lekker van een boekje en de rust genoten wordt tot het moment dat wij bij de receptie dan ook echt de badlakens inleveren. Of wij de bijgeleverde strandtas willen houden? Ik zeg nee, maar achter mij hoor ik iemand dolenthousiast ja zeggen. Oké, die tas gaat dus mee.
Curacao en de terugreis
Na het douchen worden de koffers ingepakt, alle guldens verzameld en met het overgebleven geld schuiven wij bij Zanzibar aan tafel voor een uitgebreide lunch. De zon breekt door, wij zitten prima op het terras en genieten van een flinke hap en een drankje. Al blijft er iets van vijfentwintig gulden in de portemonnee zitten, wat later op het vliegveld gebruikt kan worden.
Thuis wordt alles twee keer nagelopen, alle restjes verdwijnen in de prullenbak. Eenmaal gekleed voor de reis (ik nog steeds in mijn korte broek, shirt en slippers) melden wij ons iets over 16:00 bij de receptie.
De bus is twintig minuten vertraagd. Als wij dan iets over 17:00 vertrekken, gaat de route over de bekende hoge brug waar wij aan de ene kant uitkijken op een cruiseschip, en aan de andere kant de fabrieken zien liggen. De oostelijke wind neemt de rookwolken mee over het eiland. Een scheiding van arm en rijk. Als je weinig geld hebt, woon je onder deze rookwolken.
Op het vliegveld sluiten wij aan in de rij voor een ticket terug. Om 18:11 hebben wij deze en 18:15 kan er al geboard worden. Top, dat schiet lekker op!
De gedachte was goed, maar plotseling horen wij nieuws over onze vlucht. Deze is een uur vertraagd vanwege een technisch mankement en om 19:15 krijgen wij een update. Curacao en de terugreis laat nog even op zich wachten. Blijkbaar valt het mee, want om 19:00 mogen de eerste alweer naar het vliegtuig en wij nog geen vijftien minuten later.
Eenmaal in de lucht volgt wat water en 22:00 gaat de warme hap naar binnen. De lichten worden gedoofd, ik zet wat muziek op en wij proberen wat te gaan slapen. Slapen is een groot woord, maar de vlucht gaat zo stukken sneller als de heenreis.
Tot morgen 😉
