Hoe kijk ik terug twee dagen nadat Drenthe 200 geweest is?
Het begon met de verrassing dat de eerste MTB-ers mij al gepasseerd waren. Toen moest ik eenmaal op mijn plek snel schakelen en dat was mede door de schemering in combinatie met de bewolking even zoeken.
Toen ik eenmaal de slag te pakken had, werd de afstand tussen mij en de meegenomen spullen een uitdaging. Toen ik de bijna volle geheugenkaart snel wilde wisselen, vergat ik te wachten. Na een groep was een gat. Toen de laatste van die groep gepasseerd en de foto’s genomen waren, drukte ik gelijk het kapje open waarachter de geheugenkaart zit. Dat terwijl de camera nog aan het opslaan was. Mocht ik jou daardoor gewist hebben, sorry.
De kleding (oranje skibroek) hield mij warm tot bijna het einde. Ik zat direct op de grond en dat ging lang goed. Op een gegeven moment begon de kou er doorheen te komen. De volgende keer toch maar het kniekussen meenemen. Dat houdt mijn broek ook beter schoon, die zag er na een ochtend schuiven in de berm wat minder fel uit.
De tijd vloog voorbij. Ik heb snel een van mijn meegenomen bolletjes kunnen eten, maar niks kunnen drinken. Het fotograferen ging voor, met als voordeel dat mijn blaas leeg bleef. In mijn rugzak had ik wat meer meegenomen om flexibel te kunnen blijven. De telelens is niet nodig geweest. De back-up camera bleef ook in de tas liggen. De lichtsterke F2.8 lens die er thuis op was gezet, is er niet vanaf geweest. Al ben ik wel op internet aan het rondkijken geweest voor alternatieven. Een (snellere) lens met vast brandpunt of dat een andere camera beter omgaat met schemering en/of een hogere ISO.
Een volgende keer zal ik ervoor kiezen dat ik 1,5 uur verder op de route sta. Dat zal een aanschaf die ik sporadisch nodig heb minder noodzakelijk maken. Ik kijk aan wat 2017 mij op fotografisch gebied gaat brengen en hou de prijsontwikkelingen met een schuin oog in de gaten. Er zijn altijd wensen en mocht er iets op mijn pad komen, kan ik op dat moment opnieuw de overweging maken.
Foto’s online
Het online plaatsen van de foto’s ging niet goed. Mijn fout. Het zijn bijna 2.000 foto’s die na het bewerken digitaal naar Oypo verzonden konden worden. In Lightroom staan de foto’s allemaal achter elkaar. Op de computer staan ze echter in drie verschillende mappen, omdat ik drie geheugenkaarten heb gebruikt en ze in een eigen map opgeslagen heb. Na het omzetten stonden de bewerkte bestanden elk in hun eigen map in plaats van allemaal bij elkaar. Zo stonden er na dag 1 minder als de helft online. Wat een geluk voor mij was, want door een verkeerd gekozen optie bij Oypo, zat het watermerk onder de foto. Met een paar snelle handelingen, kon de foto in klein formaat opgeslagen worden. Door een randje aan de onderkant weg te halen, verdween daarmee het watermerk en konden de foto’s gedeeld worden op bijvoorbeeld de persoonlijke tijdlijn van Facebook.
Na een lange uploadtijd voor de overige bestanden kon ik aan iedereen via Facebook en Twitter laten weten dat alles te bekijken was. Over het aantal bezoekers heb ik niks te klagen, er zijn diverse foto’s gekocht, ik krijg leuke berichten en kom weer op plaatsen van het internet waar ik nog niet geweest ben. Waaronder de website van Wouter Hendriksen.
Die zocht in de ochtend na Drenthe 200 contact met mij op vanwege de prijzen voor de digitale bestanden in de map met foto’s genomen in de schemering. Ik zag dat deze prijzen hetzelfde waren als de andere map met foto’s na de schemering, dus kon ik na een aanpassing positief reageren op zijn vraag.
Hij wilde de foto graag gebruiken als begeleidende foto in zijn blog over zijn beleving tijdens de uitdagende tocht. Dat heeft hij dan ook gedaan. Benieuwd naar het verhaal van deze fanatieke deelnemer?
Lees het bericht op de blog “De Velosoof” van Wouter Hendriksen ➡
