Voor mijn groothoek wilde ik graag een Canon zonnekap. De originele dus.
Deze wordt er niet bijgeleverd en die stukjes plastic zijn niet goedkoop. Maar wel erg nuttig.
Zo voorkomt een zonnekap dat er ongewenste lichtstralen op de lens vallen. Dit kan leiden tot ongewenste lichtvlekken en zelfs het verlies aan contrast. Dan heb ik dus een mooi stukje glaswerk, maar laat ik dat verpesten door het ontbrekende verlengstuk van het objectief. Zelfs als het donker is gebruik ik ‘m. Een lantaarnpaal, plotselinge lichtbundel van een langsrijdende auto, etc. kunnen de foto verpesten.
Een zonnekap is ook handig als bescherming. Grote objecten kunnen de lens niet bereiken bij bijvoorbeeld een plotselinge beweging van jezelf of een omstander. Gelukkig zijn er partijen die een namaak Canon zonnekap in het assortiment hebben. Voor een paar euro en wat geduld, valt het pakket op de deurmat en kan het erop gedraaid worden.
Dat draaien gaat prima. Maar zodra het einde van de schroefdraad bereikt wordt, stopt het niet. Ik kan ‘m doordraaien en weet dus niet goed waar precies het einde is. De manier waarop de zonnekap op de Canon EF-s 10-22 mm zit luistert zo nauw, dat als dit niet goed gebeurt het vignettering op kan leveren. Je weet wel, die donkere hoekjes in de hoeken van de foto. Of de kap zit er zo scheef op, dat ik gewoon een stuk van de zonnekap zelf terugzie op de foto.
Canon zonnekap – goedkoop is duurkoop
Het is weer eens bewezen. Tijdens het gebruik van deze nepperd ging ik op zoek naar een originele zonnekap die nieuw 35 eurootjes moet kosten. Een advertentie bracht mij opeens op andere gedachten.
Dankzij de levendige verkoop in al het fotospul, wagen de grotere jongens zich ook op de tweedehands markt. Een van de bekendste winkels heeft gewoon drie stuks in de webshop liggen voor de helft van de prijs. Met een klik ligt het ding in mijn digitale winkelwagen. Nog een paar klikken verder en het is betaald en al. Nu is wachten op het moment dat de postbode Assen heeft gevonden.
Als de originele Canon zonnekap is bezorgd, pak ik de lens erbij en draai ik ‘m erop. Op het einde gaat het van klik. Verder draaien gaat niet. De zonnekap zit er nu goed op, daar is geen twijfel over mogelijk en zo hoort het. Er zitten wat krasjes op, maar geen breuken of scheurtjes. De ene zonnekap in de fototas wordt gelijk die avond met de originele geruild. Misschien dat ik er iemand anders nog blij mee kan maken.
