De Hunerit Havelte 2018 is een paardenrit door bossen van het prachtige Holtingerveld, over heidevelden, zandverstuivingen, langs de Meeuwenkolonie en door de Genieput (een ondiepe plas waar je doorheen kunt).
Start en finish is het clubterrein van LR & PC Huneruiters in Havelte. Er wordt vanaf 9:30 gestart met om de 5 minuten een zelf samengesteld groepje van minimaal 2 combinaties. De route is uitgezet en met de gegeven routekaart levert dat een goed te volgen ronde op van ongeveer 16 kilometer. Bij de Genieput is er de mogelijkheid voor een pauze met een broodje, kop soep, koffie, thee of frisdrank.
Zaterdag zijn er twee of drie fotografen aanwezig die zich o.a. bij de waterplas opstellen. Die dag zal ik te vinden zijn op de locatie van vorig jaar; de Meeuwenkolonie. Voor de deelnemers: via mijn Facebookpagina worden de updates geplaatst. Inmiddels staan alle foto’s online.
Een paar foto’s heb ik uitgekozen en online geplaatst als korte impressie van de dag. Benieuwd naar alle gemaakte foto’s? Die kunnen bekeken worden via onderstaand album of via de directe link naar Oypo. Bedankt voor alle leuke reacties tijdens, maar ook na het fotograferen van de Hunerit. Tot een volgende keer!
Tekst over de Hunerit Havelte 2018 gaat onder de foto’s verder
Hunerit Havelte 2018, zaterdag
Een zonnige dag. In de ochtend is de komende warmte al goed te voelen. Omdat ik net als vorig jaar plaats ga nemen ter hoogte van de Meeuwenkolonie, gaat de Deet weer mee. Ik sta daar vlakbij water, tussen de bomen en er worden zo’n honderd paarden verwacht. Dat wordt gegarandeerd aangevallen worden door steekvliegen. Vanuit Assen is het iets van een half uur rijden. De fototas is klaar, aangevuld met eten en drinken. Ik heb alleen de vouwfiets uit de schuur nog nodig en dan …
Zachte band. Nee toch, vorig weekend heb ik ‘m opgepompt en na gebruik met harde banden achter gelaten. De fietspomp wordt gepakt, de band weer voorzien van lucht en op aanraden van Evelien gaat de fietspomp ook de kofferbak in. Onderweg kom ik diverse trailers tegen. In Havelte rijden we in colonne over de drempels heen en moet ik wachten totdat er drie auto’s het terrein op mogen voor de grote parking. Dat is met verkeersregelaars goed geregeld. Eenmaal op mijn parkeerplek, pak ik alles uit en voel mijn band opnieuw. Zacht. Shit, die is dus toch lek. Gelukkig had ik voor de zekerheid de fietspomp mee.
Op weg naar de Meeuwenkolonie
Vanwege het mulle zand kan ik niet veel fietsen. Dat was vorig jaar toch anders. Maar ik kom het plekje van toen weer tegen. Een daas heeft mij onderweg al te pakken genomen, maar voor nu pak ik direct mijn camera. De eerste groep heb ik gemist, maar voor de rest van de deelnemers ben ik aanwezig. Tijdens het uitpakken en insmeren, hou ik het pad verderop goed in de gaten. Als er weer een groep is langsgekomen, pak ik mijn reclamebord en ren richting de bocht. Mijn aanwezigheid wordt nu aangegeven en de deelnemers kunnen zich daarop voorbereiden. Ik ben er klaar voor.
Tekst gaat onder de foto’s verder
Een verslag in woord en beeld
De ene na de andere groep ruiters komt langs. Het ruiterpad is kurkdroog wat soms stofwolken oplevert als er een actiefoto gemaakt kan worden. Wat dat betreft werkt het bordje net voor het rechte stuk wel. Het is niet te missen en in dit gebied vol bochten vinden de deelnemers het ook prettig. Zo kunnen zij zich voorbereiden op mij als fotograaf. Vaak zie ik ze afspreken hoe ze op de foto willen en komen ze mooi naast elkaar naar mij toegelopen.
Twee herkennen de plek nog van vorig jaar toen ik daar met een kleine pop-up tent zat. Dat is dit jaar niet nodig. Iedereen heeft er stralend weer bij. Wat mij bij thuiskomst een extra uitdaging geeft. De afwisseling tussen schaduw en zonlicht zal met de nabewerking aandacht nodig hebben. Een ander herkent mij weer van de afgelopen ritten deze weken. Voor haar ben ik heel bekend, dus zij zal haar vriendin mijn website doorgeven.
Tekst gaat onder de foto’s verder
Velen die mij passeren vragen waar de foto’s komen te staan. Ik verwijs ze allemaal door naar het aangemaakte evenement voor de Hunerit Havelte 2018 op Facebook. Eén persoon heeft een visitekaartje gevraagd. Op mijn website wordt natuurlijk ook een link naar het album geplaatst. Lang blijven ze niet bij mij stilstaan, want dan worden de paarden belaagd door vliegen. Het rijden met een vliegendeken gebeurt veelvuldig. De buitenrit moet niet alleen leuk blijven voor de ruiter, maar ook voor het paard. Samen wordt er van de omgeving genoten. Een paar kilometer verder zal er wat gedronken en gegeten kunnen worden om vervolgens af te koelen in de Genieput.
Meeuwenkolonie in de middag
De aanwezige vloeistof zal gelijk een hoop zand weg kunnen spoelen. In de middag knarsen mijn kiezen tijdens het eten van een broodje uit mijn tas en voelt mijn mond droog aan door alle stofwolken. Middag alweer?! De tijd vliegt voorbij. De groepjes komen met korte tussenpozen langs. Door het gezellige geklets hoor ik ze meestal al vroegtijdig aankomen. Voordat ze de hoek omkomen sta ik al klaar met de camera op ze gericht. Galop, stap, snel praatje, poseren, voordat ik het weet is het laatste uur ingegaan.
Tekst over de Hunerit Havelte 2018 gaat onder de foto’s verder
Met mijn mobiel op de camera bevestigd heb ik weer wat korte video opgenomen. Dit combineer ik achteraf met de foto’s als impressie van de dag. Het gewicht van statief en smartphone zorgt voor extra gewicht, dus filmpjes opnemen doe ik niet van de hele dag. Ik kan het normale gewicht bij een lange dag fotograferen al merken, laat staan met extra gewicht erop. Morgen staat er weer een dag gepland, wat ongetwijfeld meer fotomomenten op gaat leveren. Mijn armen wil ik morgen weer optimaal kunnen gebruiken.
De laatste deelnemers
Aan de tijd te zien zullen er niet veel deelnemers meer langskomen. In de loop van de dag heb ik een groepje gevraagd welk nummer zij hadden. Aan de hand van hun starttijd kon ik een inschatting maken hoe lang het duurt voordat ze mij passeren. Bij het aanbreken van dat tijdstip bevestigt het groepje dat zij inderdaad de laatsten zijn. Ik zet mijn camera uit, draai de lensdop erop, ruim alles in de tas op en pak mijn fiets uit de bosjes. Band helemaal zacht, die is dus echt lek. Morgen heb ik ‘m gelukkig niet nodig, dus het plakken van de band stel ik uit.
Het ruiterpad is nu helemaal mul zand geworden en ik ploeter mij door het bos terug naar de auto. Daar drink ik het flesje drinken helemaal leeg en geef het thuisfront door dat ik ongeveer gelijktijdig thuis zal zijn. Na het avondeten gooi ik het afval uit de tas en vul het eten en drinken aan. De accu’s zijn nog vol genoeg en de geheugenkaarten hebben ruimte over voor morgen. Alles is weer klaar voor het tweede gedeelte dit weekend.
Tekst gaat onder de foto’s verder
Hunerit Havelte 2018, zondag
Vandaag rijden we naar de Genieput voor deel twee van de Hunerit Havelte 2018. We, omdat Evelien mij vergezelt. De weersvoorspellingen zijn gunstig en ze is nieuwsgierig naar de locatie. Ik ben er al een keer geweest en heb gezien dat er heel makkelijk geparkeerd kan worden, ook met trailer. De kraampjes met eten en drinken naast de parkeerplaatsen zijn er al klaar voor. Ik wens ze veel plezier en we lopen het oude oefenterrein voor tanks op. Het is een mooie afwisselende omgeving met bos, kleine en grote plassen water, hoogteverschillen, goed ruiterpad en een kleine zandvlakte. Evelien begrijpt wel waarom de route hier langs gaat.
Aan de hand van de routekaart bepalen wij waar de deelnemers vandaan komen en het terrein weer verlaten. Zij kunnen hier net zo lang blijven als ze willen en de nodige rondjes lopen. Wij kiezen een eerste centrale plek uit en zien vanaf daar verder. De zonnebrand en Deet worden gebruikt, camera’s ingesteld en vanaf dan is het languit in de zon wachten op de eerste ruiters. Met dit weer is het echt afzien.
Tekst gaat onder de foto’s verder
De deelnemers
Zodra de eerste geweest zijn, blijft het de hele dag doorlopen. De pauzeplek is een welkome tussenstop waar voor zowel paard als ruiter gedacht is. De ene geeft het paard is wat verkoeling en de ander stopt eerst bij de kraampjes en gaat dan spetterend het water door. Een enkel paard gaat niet door het water heen. Ze drinken het elke dag, maar door een plas water lopen is opeens een onmogelijke gedachte. De rest gaat door het water en dat levert heel veel foto’s op.
Evelien en ik hebben ons opgesplitst. Ik sta bij de lange plas en Evelien tussen de twee kleine plassen in. Op de rustige momenten ren ik naar haar toe om te vragen of alles nog goed gaat met haar en het fotograferen. Op het schermpje zie ik al leuke foto’s. Ze heeft er duidelijk plezier in. Mede dankzij alle ruiters, want de sfeer is geweldig. Wij hebben de diepte van de plassen kunnen zien toen de eerste ruiters er doorheen gingen en zo kunnen wij informatie doorgeven aan de volgende groepen.
Een onverwachte zwempartij
Omdat de lange plas vrijwel een gelijke diepte heeft en door de aanhoudende droogte er veel water is verdampt, is het een uitnodigend stuk om er eens lekker hard doorheen te galopperen. Met een ratelende camera aan de kop van de plas om het allemaal te fotograferen. Maar het gaat niet altijd hard. Stappend, met paard en wagen, een voorzichtige draf, een drinkend paard, ik zie het allemaal gebeuren. En als een paard niet vlot genoeg door het water wordt geleid, pakt het paard een moment om te gaan liggen. De vrouw kan nog net op tijd eraf stappen, maar kan ook lachen om de situatie. Naast mij wordt ook hard gelachen. Een familielid is net met de mobiel aan het filmen, dus die heeft alles opgenomen. Dit zal vast regelmatig bekeken worden!
Tekst over de Hunerit Havelte 2018 gaat onder de foto’s verder
De tijd vliegt voorbij
Het is zo weer middag. Evelien en ik drinken snel wat tussendoor en schieten vervolgens weer plaatjes. In de verte zie ik een bekende dame naderen. Aan de kop van de lange plas praten we bij. Ik vertel over mijn weekend tot nu toe en Judith kijkt met een glimlach naar het vrolijke schouwspel om ons heen. Twee weken terug stond het water hoger, maar zij is blij met wat er nog is. Normaal is zo’n beetje de hele vlakte nat en de plassen dieper, maar het kan nu ook prima. Zij met de rest van de organisatie kan tevreden zijn over hoe het weekend van de Hunerit Havelte 2018 is verlopen.
Judith geeft op een moment aan dat de laatste groep net het terrein is opgekomen en gaat terug naar de finish. Maar voor mij is de finish er nog lang niet. Evelien is de hele dag gebleven en samen met mijn camera heeft het zo’n 2.600 foto’s opgeleverd. In vergelijking: zaterdag waren het er zo’n 500. Dat worden weer de nodige avonden foto’s bewerken, opslaan als en daarna uploaden. Evelien en ik kijken in ieder geval terug op een geslaagde dag en zelf heb ik weer met plezier het hele weekend gefotografeerd. Als bonus staat hieronder een video.
Video Hunerit Havelte 2018
Via een smartphonehouder op mijn camera gemonteerd, heb ik korte opnames gemaakt. Op mijn Instagram kan ik maximaal een minuut tonen, wat ik ook gedaan heb. Maar het beeldmateriaal dat ik had, was veel meer. Vandaar dat ik een tweede video heb gemaakt van het weekend. Samen met de foto’s, leverde dat bijna 4 minuten op. Deze kan hier bekeken worden, om nog even na te genieten. Veel plezier!
Foto’s Hunerit Havelte 2018
Voor de deelnemers: via mijn Facebookpagina worden de updates geplaatst. Inmiddels staan alle foto’s online.
Een paar foto’s heb ik uitgekozen en online geplaatst als korte impressie van de dag. Benieuwd naar alle gemaakte foto’s? Die kunnen bekeken worden via onderstaand album of de directe link naar Oypo.
De verdere financiële afhandeling loopt via Oypo, zodat er eventueel gecombineerd kan worden met andere evenementen / fotografen. Mijn korte uitleg over Oypo en de mogelijkheden voor het bestellen van een afdruk, digitaal bestand, kledingstuk of ander kado met de gemaakte foto, vind je in dit artikel.
Bedankt voor alle leuke reacties tijdens, maar ook na het fotograferen van de Hunerit. Tot een volgende keer!
