De landelijke rijvereniging en ponyclub Huneruiters organiseert al diverse jaren een herfst-crossrit in het najaar. Vorig jaar viel dit evenement samen met een andere, maar dit jaar ben ik weer van de partij. Er kan deze 16 november gestart worden als solorijder, in equipe of als groep.
Deze rit is in hoofdzaak een mooie buitenrit van 17 km, uitgezet met bordjes. De eerste deelnemers starten om 10:30 aan de Herfst-crossrit Huneruiters. Voor de liefhebbers is er op de route een splitsing gemaakt richting een crossrondje bestaande uit 15 hindernissen van zo’n 60 cm hoogte. Aanspanningen en niet-crossers kunnen de reguliere route volgen.
Een verslag in woord en beeld
Op een grijze dag rij ik van Assen naar Havelte. Afgesproken is dat ik mij bij de organisatie meld en vanuit daar een hindernis opzoek. In overleg met Peter, de andere fotograaf die dag, gaan we op pad. Vanuit de pauzeplaats moet de rest gelopen worden. Peter staat bij een hindernis met wortels en ik loop verder naar een locatie waar drie hindernissen bij elkaar staan.
Nummer 11 is een blauwe ton waarover gesprongen gaat worden. Onder bomen, dus in combinatie met het weinige licht van de dag zal dit de lastigste worden. Nummer 12 is een rij autobanden tussen twee kerstbomen. Aan de zijkant loopt het wat af, het is open, deze bevalt mij het beste. Nummer 13 is een ingegraven houten bank met hoge maisstengels aan beide kanten. Het pad is hier wat smaller, maar een goede tweede plaats voor het maken van foto’s. Dit gaat een leuke dag worden.
In het begin loop ik nadat de hindernis is genomen, naar een van de andere twee hindernissen. Leuk voor de afwisseling in foto’s en het houdt me in beweging. Warm is het niet, de zon zal zich de rest van de dag niet laten zien. Vanwege de hoge ISO maak ik de foto’s met mijn fullframe. Deze is wat langzamer, dus een goede timing is belangrijk. Omdat ik zo dicht op de hindernissen sta, kies ik voor de groothoeklens. Laat de Herfst-crossrit Huneruiters 2019 maar beginnen.
Vervolg Herfst-crossrit Huneruiters 2019
De deelnemers komen met goede onderlinge afstanden langs mijn . Niet iedereen zal ervoor kiezen om dit stuk de rijden. De menners zal ik sowieso geen hindernis zien nemen. Dat betekent dus dat tijdens het wachten ik de gemaakte foto’s al kan bekijken en sommige direct verwijder. Daarnaast stamp ik het zand voor en achter de hindernis weer aan. Geen idee of het voor de sprong en/of landing uitmaakt, maar het doodt de tijd.
Afwisseling in de sprongen
Waar het ene paard aarzelend richting hindernis loopt, vliegen anderen in een tempo over de drie hindernissen heen. Slechts een paar keer komt het voor dat een paard net voor de hindernis uitwijkt of een noodstop maakt. Iedereen blijft gelukkig zitten, ondanks de onverwachte beweging. Zo is hindernis 13 voor een paar deelnemers eng genoeg, dat ze hier zonder poging met een boog omheen rijden. Soms is de aanwezigheid van mij als fotograaf voldoende overtuiging om de sprong bij nummer 12 te wagen, in de hoop met een foto thuis te kunnen komen.
Als er twee dames aankomen op van die stevige trekpaarden, hebben ze na het nemen van de eerste twee hindernissen een idee: ze gaan tegelijk. Tegelijk? Naast elkaar!? Even kijken ze nog eens goed naar de breedte van de hindernis en besluiten het te doen. Dat gaat passen! Waar ik nog mijn twijfels heb, zijn de twijfels bij de dames omgezet in actie. Bij de eerste aanloop komen ze niet naast elkaar bij de hindernis aan. Een tweede poging is nodig, maar dan zie ik ze keurig zij aan zij over de hindernis vliegen.
De beide dames zijn erg benieuwd naar de foto van de zojuist gemaakte sprong. Op het scherm laat ik het resultaat zien. Dankzij de tijd die tussen elke groep zit, is er ruimte om dit te kunnen doen. Enthousiast over het getoonde resultaat vervolgen ze hun weg. Ik maak een foto van het schermpje en plaats deze online. Zelf ben ik ook enthousiast over de foto. Het zal vandaag niet meer overtroffen worden.
Als een van de deelnemers laat weten dat er niet veel groepen achter haar zullen volgen, komt dat mooi uit. Het begint langzaam donkerder te worden. Na het maken van de laatste foto’s, melden Peter en ons weer bij de organisatie. Na een wederzijds bedankje zit ons werk er nog niet op. Zij zijn al druk bezig met opruimen. Bij thuiskomst ga ik aan de slag met het bewerken van alle foto’s. Plus het filmpje.
Film Herfst-crossrit Huneruiters 2019
Tijdens het fotograferen heb ik de smartphone bovenop de camera gemonteerd en korte opnames van een aantal deelnemers gemaakt. Deze opnames zijn gecombineerd tot dit korte filmpje als impressie van het evenement:
Resultaat van de dag, foto’s
Het was voor mij als fotograaf een erg spectaculaire dag om alles te mogen vastleggen. Ik heb er bijna 300 foto’s aan het evenement overgehouden. Een paar foto’s zal ik uitkiezen en online (website, Facebook, Instagram) plaatsen als korte impressie van de dag. Ik heb veel enthousiaste gezichten gezien. Bedankt voor de vele duimpjes e.d.
De foto’s van de Herfst-crossrit 2019 zijn hieronder te bekijken. De verdere financiële afhandeling loopt via Oypo, zodat er eventueel gecombineerd kan worden met andere evenementen / fotografen. Lees mijn korte uitleg over Oypo en de mogelijkheden voor het bestellen van een afdruk, digitaal bestand, kledingstuk of ander kado met de gemaakte foto. Geniet nog even na van deze dag, veel kijkplezier en tot een volgende keer.
