Hunerit Havelte
De Hunerit Havelte is een paardenrit door bossen van het prachtige Holtingerveld, over heidevelden, zandverstuivingen, langs de Meeuwenkolonie en door de Genieput (een ondiepe plas waar je doorheen kunt). Bij de Genieput is er de mogelijkheid voor een pauze met een broodje, kop soep, koffie, thee of frisdrank.
Er wordt vanaf 9:30 tot en met 15:00 uur gestart met om de 7 minuten een zelf samengesteld groepje van minimaal 2 combinaties. De route is uitgezet en met de gegeven routekaart levert dat een goed te volgen ronde op van ongeveer 15 kilometer. Start en finish is het clubterrein van LR & PC Huneruiters in Havelte.
Contact met organisatie Hunerit Havelte
Na mijn vakantie is dit weer het eerste evenement dat gefotografeerd wordt. Via een aangemaakt evenement (en opmerking van Evelien) op Facebook is de rit onder mijn aandacht gekomen. Waarna ik mij bij de organisatie gemeld heb.
Na een positieve reactie op de vraag of er nog plek was voor een fotograaf, kreeg ik al snel de routekaart toegestuurd. Het is zo te zien een mooie omgeving die door de gekozen route optimaal benut wordt. Als Evelien de route ziet, wil ze er graag een keer paardrijden.
Er zijn nog twee fotografen aanwezig die zich waarschijnlijk bij de waterplas gaan opstellen. Daar zal ik mij als derde man niet bij aansluiten. Dat is niet leuk voor de fotografen onderling en ook niet voor de deelnemers. Aan de hand van Google Maps bepaal ik mijn plek; de Meeuwenkolonie. Deze plek geef ik ook door aan de organisatie. Ik krijg wat meer informatie over het stukje, altijd handig. Zelf ben ik niet bekend in dit gebied, dus het meedenken wordt gewaardeerd.
Vanaf Assen is het een half uur rijden. Het parkeren wordt wat lastiger, omdat er in de buurt weinig gebouwen e.d. staan. Gelukkig zijn er andere mogelijkheden en ik selecteer er twee. Zo verlies ik weinig tijd als de eerste keuze in de praktijk geen optie blijkt te zijn.
Voorbereiding Hunerit Havelte
Aan de weersvoorspellingen te zien, wordt het een nat weekend. Omdat de deelnemers van 09:30 tot en met 15:00 gaan starten, is het een lange dag. Droog en warm blijven is de uitdaging. Mijn camera kan tegen een regenbui, dat is geen probleem. Toen ik besloot om tijdens de evenementen in de buitenlucht als fotograaf aanwezig te zijn, was ik er op voorbereid dat het weleens zou kunnen regenen.
In de woonkamer oefen ik alvast een paar keer met het opvouwen en opbergen van de tent. De handleiding van alleen maar plaatjes is niet helemaal duidelijk, dus voor de zekerheid bekijk ik op Youtube een korte instructie. Nu ik zeker weet hoe het weer op te vouwen, ben ik blij met mijn aankoop. Op deze wijze heb ik een mooie droge plek midden in het bos voor mijzelf gecreëerd. En deze tent zal vast nog een keer van pas gaan komen!
Mijn cameratas moet ik in orde maken. De vouwfiets controleren op harde banden. Oypo voorbereiden op de vele foto’s die gaan volgen. Ik begin alvast een blog te schrijven voor op mijn website met links naar o.a. de plek waar de foto’s komen te staan. De auto wordt in overleg met Evelien gereserveerd en ik maak een checklist met wat ik mee moet nemen. Drinken en verse bolletjes koop ik vrijdag.
Hunerit Havelte op zaterdag
Vanwege de weersvoorspellingen hadden een hoop deelnemers afgezegd. In de loop van de week werden de voorspellingen steeds bijgesteld, met als resultaat dat het uiteindelijk mee viel. Er was geen zon, maar grijs weer met hier en daar een (kleine) bui. Mijn geleende lange, waterdichte jas, maar vooral de pop-up tent kwamen hierbij goed van pas. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de meegenomen spullen. Alles bleef daar binnen droog en ik had de ruimte om het eten en drinken onder grijpafstand neer te leggen.
De tent was in een mum van tijd opgezet. Bovenop het isolatiematje, die zo niet alleen voor warmte, maar ook bescherming zorgt. De bodem was bedekt met dennenappels, takjes enz. die door mijn gewicht zo door het zeil op de vloer kunnen prikken. Dat zou zonde van deze handige uitbreiding in mijn accessoires.
Nou ja, handig…
De meeste paarden konden de combinatie van bos, ruiterpad, onherkenbare fotograaf en tent niet waarderen. Het ene paard schrok al van het moment dat ik het midden van het ruiterpad inruilde voor de berm. Maar zodra de tent was ontdekt, werd het helemaal spannend. Voorzichtig, soms aarzelend, met een wijde boog langs het grijze ding. Ik had ‘m met scheerlijnen strak neergezet, zodat het doek niet door wind kon gaan klapperen, maar nee. Het was alsnog eng. De ruiters konden er (gelukkig) stuk voor stuk om lachen. En ik, ik ga op zoek naar een camouflagenet.
Maar bij thuiskomst eerst ervoor zorgen dat de foto’s online komen te staan. Het zijn er iets meer dan 130 stuks geworden, dus dat was vlot geregeld. Het hadden er meer kunnen zijn, want het weer draaide compleet bij. In de middag werd door de grijze massa steeds meer blauwe lucht zichtbaar en verscheen zowaar de zon, die een groot deel van de wolkenmassa deed verdwijnen. Achteraf prima omstandigheden voor een ritje door het bos.
Op mijn eigen Facebookpagina plaats ik de mededeling en link naar het album. Ik plaats ‘m ook in het evenement op Facebook, maar dat bericht moet eerst goedgekeurd worden. Dit is rap voor elkaar en ik zie mijn bericht gedeeld worden op de pagina van de club Huneruiters.
Hunerit Havelte op zondag
Mijn tentje laat ik in de auto liggen. Niet vanwege de reactie van de paarden, maar het is goed weer en het moet alleen maar mooier worden. Ik ga op dezelfde plaats zitten en bereid mij voor op een lange dag. De deelnemers volgen elkaar sneller op, velen hoor ik al van verre aankomen. Vrolijk kletsend en al lachend hobbelen ze door het bos. Zodra ze de hoek omkomen en mij zien, verandert er meestal weinig. Ik zie alleen maar blije gezichten en goed verzorgde paarden langskomen.
Als een groepje mij gepasseerd is, vragen ze waar de foto’s te bekijken zijn. Omdat mijn link gedeeld is, noem ik de naam van de groep. Zij blijken niet bij de Hunerit te horen, maar zelf een rondje door het bos te rijden. Dat maakt mij niet uit. Ik plaats de foto’s tussen de rest en plaats de link in deze openbare groep. Het is ze duidelijk en gaan een kijkje nemen.
Mond op mond reclame
De organisatie heeft de rit aangekondigd via Facebook. Als bericht in de eigen groep en als evenement. Via een zoekopdracht op Facebook is dit niet te missen. Mijn bericht is gedeeld op beide pagina’s, dus de foto’s zijn makkelijk terug te vinden. Ik stuur iedereen die vragen heeft naar hun pagina toe. Er lopen nog twee fotografen rond, dus die foto’s worden dan ook gevonden. Ik kan ze naar mijn website sturen, maar de naam Hunerit of Huneruiters is in dit bos een stuk bekender.
Het delen van mijn bericht met link naar Oypo wordt soms gezien als commerciële activiteit. Ik kan je verzekeren, met deze verdiensten zal de fotografie een hobby blijven. Dat is prima voor mij, want ik vind het gewoon leuk om te doen. Maar met een organisatie die achter mij staat, zal ik iedereen naar hun site leiden wat via deze mond op mond reclame weer extra bezoekers en nieuwe geïnteresseerden trekt voor een komend evenement. Een win-win situatie.
Beroemd tentje
Als een jongedame in een andere groep roept: “hé, waar is je tentje?” moet ik even lachen. Die heeft gisteren vast ook gereden, met iets andere omstandigheden. Vandaag geen druppel verwacht. De reden waarom ie vandaag in de auto is blijven liggen. Ze vindt het zelfs jammer, want het gaf een reactie bij de paarden. Dat klopt, het gaf wat spontane momenten. Ze moet erom lachen en is alweer gepasseerd. Veel plezier roep ik nog naar d’r rug en ik hoor een “succes” terugkomen.
Korte gesprekken, poserende groepen, ondertussen een snel hapje en drankje, een Whatsapp bericht: “waar ben je?” Ik stuur mijn locatie door en een paar minuten later verschijnen Evelien en een vriendin om de hoek. Ze waren in de buurt en komen op bezoek. Nieuwsgierig naar de omgeving om te zien of het leuk is zelf een keer te gaan paardrijden. Dat is het zeker. Mooie, afwisselende omgeving en brede zandpaden.
Zij zien diverse paarden voorbij komen. Zittend op de grond genieten zij van het weer en de groepjes. Een praatje op niveau is snel gemaakt. Na een uur krijgen ze een bericht binnen van een andere vriendin. Zij is onderweg, dus de dames gaan weer verder. Zij gaan met z’n drieën paardrijden in het Drents-Friesche Wold en verdwijnen om de hoek uit zicht. Daar zien zij een groep IJslanders aankomen en die vertellen ze over mijn aanwezigheid. Ze worden bedankt en ze gaan voor wat actie zorgen; in galop komen ze mij voorbij.
En zie daar de kracht van o.a. Facebook.
Op een gegeven moment komt een hele groep aan. Keurig achter elkaar. Ik heb direct het idee dat zij niet bij de Hunerit Havelte horen, maar fotografeer ze allemaal. Als op het einde de vraag komt waar de foto’s te zien zijn, stuur ik ze naar de bekende pagina door. Zij had een bord ergens gezien dat deze rit hier werd gehouden, dus dat ging goedkomen. Een paar dagen later zie ik een bestelling van die groep, het werkt inderdaad.
Het aantal deelnemers dat nog langs moet komen wordt minder en minder. De tijd geeft iets over drie aan. Aan de hand van de deelnemerslijst en het nummer van de groep, kan ik alles mooi inschatten. De laatste groep zou vertrokken en over een uur bij mij moeten zijn. Daarna kan ik inpakken en het zandpad met de vouwfiets aan de hand volgen. Tijdens het inpakken rijdt de jeep van de organisatie langs. Alles wordt direct opgeruimd en gecontroleerd. Keurig. Wat dat betreft heeft de organisatie het voor en achter de schermen prima aangepakt, een compliment waard.
Thuis bekijk ik de schade: Zo’n 1.000 foto’s gemaakt. Dat is meer als verwacht. Het wisselende weer is terug te zien in de foto’s. Iets te licht, iets te donker, daar moet ik wat aan doen. Wat dat betreft is een hele dag bewolking makkelijker te bewerken.
Ik laat online weten dat ik mijn best ga doen, maar het veel werk is. Maandag word ik op werk verwacht, dus ik ben er niet continu mee bezig. Maar men is hartstikke nieuwsgierig naar mijn foto’s, wat altijd leuk is om te lezen. De vele positieve reactie’s op mijn foto’s als ze eenmaal online staan, doet mij ook goed.
Foto’s Hunerit Havelte
Voor de deelnemers: hou in de hoofdmap op Oypo de tekst boven aan de pagina of mijn Facebookpagina in de gaten boven. Daar zullen updates geplaatst worden over de huidige status. Inmiddels staan alle foto’s online.
Een paar foto’s heb ik uitgekozen en online geplaatst als korte impressie van de dag. Benieuwd naar alle gemaakte foto’s? Die kunnen bekeken worden via deze link naar Oypo. Bedankt voor alle likes, positieve reacties tijdens, maar ook na het fotograferen van de Hunerit Havelte. Tot een volgende keer!
