Bij thuiskomst ligt het bed vol kleding.
Twee koffers staan gereed, de grootste wordt gepakt en deze wordt net zolang vol geladen, totdat er niks meer bij kan zonder op de koffer te moeten zitten om ‘m dicht te doen.
De weegschaal wordt er bijgepakt en wij hopen dat ie onder het maximaal aantal kilo’s blijft van 23 kg. Piep, en het scherm geeft 22,7 kg aan. Geslaagd.
Het restant van de spullen wordt in de kleinere koffer gestopt. Goed voor een gewicht van 11 kg. Er worden wat zwaardere spullen geruild voor lichtere en dan zit dat er op. De riem met TSA-slot er omheen, broodjes voor morgenvroeg smeren en verder met de handbagage.
Evelien is mijn MP3-speler overdag niet tegen gekomen. Daar baal ik een beetje van en ga nog een poging doen het ding te vinden. Het mag niet baten. De ipod van haar zal ik dan maar verblijden met mijn muzieksmaak, er is nog wel wat ruimte over.
Ik begin muziek naar iTunes te slepen en verbaas mij hoe snel het overzetten gaat. Of ik twee of twintig nummers selecteer, ze zijn in een mum van tijd overgezet. Een blik op de verkenner geeft echter aan dat de beschikbare ruimte niet afneemt. Iets klopt er niet.
Oja, synchroniseren doet ie niet automatisch. Klik. 482 bestanden gevonden en de voortgangsbalk gaat nu een stuk trager. Voor de zekerheid koppel ik nadat dit gereed is de USB los en bekijk of de bestanden goed zijn overgezet. De helft van de albums mis ik en wat ik daarna ook probeer, een gedeelte komt gewoon niet op de ipod. Jammer dat mijn MP3 kwijt is, want daar is het een kwestie van kopie-plak, klaar en wegwezen.
En op dit soort momenten kan je alles wel vervloeken en van twee hoog zo uit het dakraam gooien. Mede doordat het synchroniseren de afgelopen weken met Kies, een programma van Samsung dat de mobiel met de PC verbindt om bijvoorbeeld Android naar 4.0 te upgraden ook nog niet wilde lukken.
Als klap op de vuurpijl blijkt dat het beschermhoesje van de mobiel ook onvindbaar is. Deze ligt vast naast de MP3-speler. Het verlies neem ik en ga mij focussen op hetgeen wat ik wel heb en wat mij allemaal te wachten staat. Dat is een veel betere manier om straks de tijd in Amerika door te brengen.
Voordat ik door mijn humeur midden in Death Valley wordt achtergelaten 🙄
Bedankt zus 🙂
Theo, wij gaan niet voor het shoppen. Veel te druk met het bekijken van natuur en toeristje uithangen.
Volle koffers? Je kan beter leeg heen gaan en vol terug komen. Met de huidige wissel koersen heb je voor weinig de koffers vol.
he broer!!!
heel veel plezier!!! en heelhuids terug komen!!”
groetjes je zusje