Zo heb ik het over de wens om de Tamron 28-75 F2.8 te upgraden en zo zit er een vervanger op mijn camera. Het was dan ook een kans die ik niet kon laten liggen.
Op Marktplaats staan er altijd wel een paar te koop. Via diverse winkels worden ze met garantie aangeboden, waardoor je iets meer betaalt. Dan is ie ook nagekeken en gereinigd. Altijd een veilige koop en het verzenden is gratis.
Eentje werd in Groningen verkocht. Een nette prijs, maar ik was niet de enige geïnteresseerde, dus de prijs ging rap omhoog. Ik vind het wel best op een gegeven moment. Zo nodig is ie niet en ik kan wel wachten.
Daar Marktplaats niet de enige verkoopsite is, kijk ik verder. Op bijvoorbeeld vraag en aanbod bij fotoapparatuur.nl waar er ook eentje uit Groningen staat. Voor alle zekerheid vergelijk ik beide advertenties, maar het is echt een andere. Met een aantrekkelijk verschil in prijs. Dat wordt mijn tweede vraag. De eerste of ie nog te koop is, want de advertentie is al een paar weken oud.
Een reactie volgt al snel, de lens is nog te koop. De reden voor de prijs is dat ie een hogere inruilprijs wil dan de winkel hem aanbiedt. Een logisch antwoord. Dus al met al betaal ik wat minder, hij krijgt wat meer en zo zijn er twee partijen blij. Het weer werkt echter niet mee aan de afspraak. Code oranje vanwege ijzel is voor mij een verbod op een autorit. Om de daad bij het woord te voegen worden mijn autosleutels verstopt, waardoor ik gedwongen wordt de afspraak af te zeggen. Ik wil deze deal niet mislopen, dus baal er wel een beetje van. Gelukkig is de verkoper niet moeilijk en kan ik de volgende dag langskomen. Daar heb ik een ATB toertocht gepland staan, dus ik twijfel wat te doen.
Een uur later krijg ik een email met daarin de boodschap dat de toertocht niet doorgaat. Dat maakt de keuze makkelijker. Een dag later, zelfde tijd, zelfde adres. De wegen zijn beter begaanbaar, het adres is makkelijk te vinden en ik word naar de keukentafel geleid waar het objectief staat.
Ik bekijk de lens, zoom in/uit en als ik niks raars kan ontdekken, overhandig ik het afgesproken bedrag. Hij kan de Canon 24-70 F2.8 L USM IS II (de nieuwste versie) kopen en ik rij eerder als verwacht terug naar huis met een glimmend speeltje. Deze wordt vanaf de bank op wat andere spullen gericht om er zeker van te zijn dat ik niks over het hoofd heb gezien. Echt een geluk dat ik er op deze manier tegenaan ben gelopen.
De middag brengen Evelien en ik in de bossen rond. De camera met de net aangeschafte lens hangt om mijn nek en wij zetten onze voeten goed neer op het besneeuwde zandpad naar het Canadameer in het Drents-Friese Wold. In de zomer zal het hier nog mooier zijn. Ik schiet mijn plaatjes, Evelien pakt haar mobiel er bij en zo lopen wij een mooi stukje langs het bevroren meer. Het ijs nodigt echter niet uit een gedeelte af te snijden. Op een gegeven moment besluiten wij om te keren en terug te lopen. Het is mooi geweest.
Op naar de warmte en de ovenschotel 😛
