Net na de middag kom ik aan.
De vorige keer had ik een grote tas meegenomen, maar dit keer doe ik het wat rustiger aan.
Drie lenzen, kleinere tas, statief voor de zekerheid wel mee, maar die laat ik eerst nog in de auto liggen. Kan ik op deze manier niet vergeten.
Een lunch met warme broodjes, bijpraten, laatste klusjes bekijken, (ver)koop via Marktplaats, de ideeën hiermee en voordat M. en ik het in de gaten hebben, is het eigenlijk alweer zonde om het Openluchtmuseum te bezoeken. Wij zouden nog maar een uur rond kunnen lopen en daar is het te groot voor. De volgende keer gaan wij dit zeker bezichtigen; drie keer is immers scheepsrecht.
Het park wordt als alternatief onderwerp gekozen. Het is een mooi, rustig stukje voor een wandeling. Zo hebben meer mensen gedacht. Heel bijzonder is het echter niet, dus het is echt zoeken naar een zogenaamd “Kodak moment”.
Met ieder nog geen 25 foto’s op de CF kaart opgeslagen, zien wij grijze wolken dichterbij komen en besluiten terug naar binnen te gaan en het wat langer droog te houden.
Voor de volgende keer: Museum, here we come 8)
