Omdat als ik eenmaal slaap, een behoorlijk gat in de dag kan slapen, heb ik de wekker gezet.
Geen verkeerde keuze, want ik vind het nog veel te vroeg. Maar het ontbijt wacht op ons. Daarbij is het niet verkeerd meteen op te staan en in het juiste ritme van de dag te komen.
De douche is heerlijk, maar ik moet de vrouw van het ontbijt toch met kleine ogen goedemorgen wensen. Ze kan er om lachen.
Het ontbijt ziet er prima uit. Brood, bolletjes, diverse dranken, yoghurt met cornflakes of vruchten, eieren, vleeswaren en zoet beleg. Na het ontbijt zoeken wij de rand van het zwembad op. Alle stoelen zijn vrij, geen achtergelaten handdoeken te bekennen, dus wij kiezen een plek in de zon uit en genieten van de rust. Totdat er een vliegtuig langs komt, al is het geluid binnen 30 seconden weer verdwenen.
Kamari wordt vandaag te voet bekeken. Wij gaan een andere kant op als gisteren en komen hier wederom de nodige winkels tegen. Dit keer valt het oog op een andere Ray Ban die na het betalen van 8 euro in de tas verdwijnt. Zelf koop ik verderop wat ansichtkaarten, een tik van mij als ik op vakantie ben.
Op de hoek van het appartement worden scooters en quads verhuurd. In de middag loop ik naar binnen en vraag naar de prijzen. Bij verhuur van 2 scooters voor 1 week wordt er een nette korting gegeven. Ik geef aan dat ik het zal bespreken met mijn vriendin. Te voet gaan wij niet veel later op zoek naar restaurant nummer 1 en verbazen ons ondertussen over het gebruik van de verkeersregels. Of juist het gebrek er aan.
De naam van het restaurant is niet direct te herleiden, maar Evelien herkent het van de foto’s. Bij binnenkomst krijgen wij wat Raki en een schoteltje met aperitief. Een kleine shot Raki gaat bij mij in een keer naar binnen, goede hoestdrank is het advies.
De alcohol komt via mijn neus weer naar buiten, mijn keel brandt en het goedje verwarmt mij van binnen. Dussss.
Wij besluiten in plaats van een hoofdgerecht, meerdere voorgerechten te nemen. De hoofdgerechten kennen wij wel en de kleine hapjes klinken op papier al goed. Uiteraard beginnen wij met de tzatziki. Saganaki, gevulde champignons, iets met aardappelen en een ander prutje (sorry), het gaat allemaal even lekker naar binnen.
Wij hebben heerlijk gegeten en ik loop naar achteren toe om te betalen.
Een verkeerde beslissing. Zo werkt het niet wordt mij in redelijk Engels uitgelegd. Ik dien weer plaats te nemen, dan wordt de tafel afgeruimd, krijgen wij van het huis nog iets na en DAN pas mag ik betalen. Tenzij ik haast heb.
Met een kleine glimlach ga ik zitten en terwijl de borden worden opgeruimd, vertel ik Evelien wat hier de Griekse traditie is. Er verschijnt nog een iets wat op arretjescake lijkt op tafel en twee glaasjes rode wijn. Ook dit smaakt heerlijk. De ober komt met een glimlach naar ons toe.
Now you can pay 8)
