Maar eerst wordt er de boodschap bij de deur van de pub tegenover ons gelezen. Deze is namelijk dicht, terwijl deze al vroeg open gaat. “Due to unforseen circumstances closed” vertelt het briefje.
Alle borden staan nog buiten, dus daar was zelfs geen tijd meer voor. Morgen is ie volgens de verwachte openingstijden weer open.
Oké, opgelost. Helm op en gaan.
Vandaag staat de andere kant van Fyra op het programma.
Wel komen de ezels langs en lopen wij voorbij de kabelbaan, waar de route ons op diverse punten een mooi uitzicht heeft geboden op de caldera, de eilandjes, Fyra zelf, het haventje en de enorme trap naar beneden.
Soms komen wij een stel tegen met kinderwagen en vragen ons af, waarom? Alle straten zijn gemaakt van kleine en grote stenen gestort in beton, niks is vlak.
En met alle trappen wordt het kind zeeziek op het vaste land.
Dat verandert de horizon langzamerhand in een troebele waas. Een zonsondergang aan deze kant zal geen mooie foto opleveren. Daar is het te heiig voor.
Wij besluiten de excursie voor Oia niet te boeken, ik koop er wel een paar ansichtkaarten van.
Toeristen lopen achter ons langs en als wij het gekletter horen van koffers, kijken wij met een glimlach naar de verbazende gezichten.
Om hier bij het appartement te komen, dien je een van de vele trappen naar beneden te nemen. Hoe verder naar beneden, afijn.
Sommigen kijken hulpeloos naar beneden in een poging hun appartement al te kunnen zien. Of ze kijken om zich heen en verwachten een lift te ontdekken.
Helaas, je hebt het zelf geboekt, succes met die zware koffers. Ik hoop dat je appartement een zwembad heeft, want hier is geen strand aanwezig. Veel plezier.
Na alle nieuwe indrukken gaan wij terug naar Kamari. De scooter gaat bergaf 55, maar dat is dan wel de max. Na een lekkere salade van hetzelfde adres als gisteren, zitten wij zo vol, dat wij in het appartement wat kleins eten en het daar bij laten.
Morgen is er weer een dag 8)