Statief, macrorail, macrolens, draadremote en een goede bloem.
Op Zoom was ik een tijdje terug aan het bladeren tussen de foto’s en de reacties hierop. Een foto van een vliegende hommel richting bloem krijgt mijn aandacht. Duidelijk een te veel bewogen foto. Alleen de reacties zijn minder kritisch.
Een te verwachten verschil met DPZ, waar een bericht met een dusdanige foto direct op slot gegooid zou worden met de mededeling je eerst te verdiepen in het forum en het gewenste niveau.
Het idee vind ik wel leuk, dus nu de zon in de achtertuin staat, wacht ik geduldig af op mijn hommel. De wind laat de bloem aardig bewegen en na bestudering van de landing bij andere bloemen, waarbij de tak ondanks het geringe gewicht van de hommel doorbuigt, pak ik twee bamboestokken die de tak ~samen met wat touw~ kruislings vastklemmen.
Op deze manier blijft alles op zijn plek en in beeld, zodat ik alleen nog maar hoef af te drukken. Na een kwartier komt een hommel steeds dichterbij. Ik maak mijzelf klaar en kijk snel naar boven. De zon dreigt achter een wolk te verdwijnen en als dit gebeurt, kloppen de instellingen van mijn camera niet meer, wat mij een te donker resultaat zou opleveren.
Na een aantal bloemen van dichtbij gezien te hebben, zie ik het zwart witte insect mijn bloem benaderen en ik druk direct de knop van de draadremote in. Er worden direct een aantal foto’s met hoge snelheid achter elkaar gemaakt. Hetzelfde gebeurd bij het verlaten van de bloem, maar dit levert niet veel soeps op. Met een foto ben ik naderhand wel tevreden, al had de sluitertijd iets sneller gemogen. M. geeft op een avond aan dat een andere kleur bloem het beeld nog wat extra’s had gegeven.
Volgend jaar dus de uitdaging dit beter vast te leggen :happy_tb:
