Dit weekend staat de volgende verdiepingsvloer op de planning. Het oppervlakte is groter, hier geen drempels aanwezig, dus alles moet in één keer gelegd worden, met helaas hartstikke mooi weer buiten.
Wij beginnen vroeg, het laminaat wordt in de schuur bij de rest gelegd, de ondervloer verdwijnt en op de weg terug, nemen wij steeds weer een pak laminaat uit de hal mee naar boven.
De logeerkamer had gisteren nog een verrassing voor ons. Na een laatste ronde, zag Evelien dat de vorige bewoners een tussenwand ~voor het maken van een extra ruimte~ bovenop het laminaat geplaatst en met dikke schroeven verankerd hadden.
Met de van het werk geleende slijptol ga ik rond de klok van tienen voorzichtig langs de muur en met een krijsend geluid gaat de schijf steeds iets dieper het laminaat in.
Gelukkig is het slechts een afstand van twee meter en na het losbreken van het laatste stukje houvast, blijkt dat ik erg netjes te werk ben gegaan: op een millimeter na is alles doorgezaagd. Dat zal ik de volgende keer niet na kunnen doen.
Na het hak-, breek- en los-klik-werk is de overloop als eerste aan de beurt, zodat er straks links en rechts een kamer ingegaan wordt, maar hier blijkt al meteen dat het geen appeltje-eitje gaat worden.
Hoekjes, warmte, weinig zin, scheve muren, zo erg dat zelfs niks haaks staat, maar na een ik weet niet hoe lang kunnen wij in elke kamer beginnen met hele banen. Dat is een stuk makkelijker en dat zien wij ook aan het resultaat. De slaapkamer kan sneller als verwacht weer ingericht worden.
De logeerkamer is aan de beurt en de ervaring is in de snelheid terug te zien. Op één gedeelte na is het hier ook allemaal afzagen en neerleggen maar. Het begin was moeilijk, maar op het einde vliegt alles erin.
Schoonmoeders is langs gekomen en ruimt de klerenkast weer in. Als tijdelijke opslagruimte hebben wij de badkamer gebruikt en deze wordt beetje bij beetje weer toegankelijk. Zo kan Evelien mij nog helpen, zodat nadat de extra paar handen terug naar huis is gegaan, zelfs een groot gedeelte van de plintjes wordt geplakt.
Als ik bij de trap ben aangekomen en nog even een stuk plint wil neerleggen, zaag ik beide kanten precies met een verkeerde hoek af. Ik breek het stuk doormidden en ruim alles op. Evelien heeft ondertussen de logeerkamer ingeruimd. Het is elf uur, de vermoeidheid heeft bij ons beide toegeslagen en wij duiken snel het bed in.
Als mijn oor het kussen raakt, ben ik vertrokken 😐
