©Desiree de Vries
Men- en Ruitervakanties Drents-Friese Wold organiseerde ook dit jaar weer een georganiseerde paardenrit over een vooraf uitgezet parcours: de Najaarsrit Villa Nova 2017. De vijfde keer alweer, een lustrumjaar.
Vanuit hotel restaurant Villa Nova werd de rit gestart. In het Drents-Friese Wold was de route van 25 km uitgezet. Dezelfde route als in het voorjaar, maar dan andersom.
Een voordeel voor mij, want de plek die ik samen met Evelien heb uitgekozen, ligt nu opeens aan het begin. Dat betekent dat er nog geen grote gaten tussen de deelnemers zit en alles lekker achter elkaar doorloopt. Genoeg ruimte om wat te kunnen eten en drinken tussen het fotograferen door.
Benieuwd naar de foto’s? Die kunnen bekeken worden via deze link naar Oypo. Tot een volgende keer!
Een compleet verslag in woord en beeld
Zondag 5 november. De start vanaf Villa Nova is om 11:00 en er worden 90 combinaties verwacht. Zorgvlied is een prima plek om vanuit de starten. Ik rijd vanaf Assen op tijd richting het Drents-Friese Wold en ik zal iedereen daar gaan treffen. Mijn komst en de locatie waar ik met camera te verwachten ben, heb ik in het evenement van Facebook aangekondigd. Tegelijk een stukje promotie van Farcows Fotografie.
Eenmaal op mijn plek word ik verwelkomd door een flinke regenbui die langzaam voorbij trekt. Het wordt verder zo te zien een droge, frisse dag. Leuk voor de georganiseerde paardenrit en prima weer om te fotograferen. Het bos telt al vele kleuren en vanaf een heuveltje heb ik een mooi overzicht op het ruiterpad en het heuveltje van de vorige keer.
De eerste deelnemers laten op zich wachten. Het is voor hun langer rijden als ik gedacht had. Maar als de eerste zich laat zien, ben ik paraat. De combinatie stopt voor mij en de man vraagt mij waar hij de foto’s kan vinden. Ik geef hem mijn visitekaartje en na een bedankje wens ik ze nog een plezierige rit. Paard en wagen of alleen als ruiter op pad, een voor een komen de groepen voorbij.
Voor de foto is het mooier als er onderlinge ruimte is, maar als er een hele grote groep combinaties aankomt, is dat ook wel weer een geweldig gezicht. Samen genietend van de rit, rustig stappend door het bos in herfstkleuren. En een praatje maken met een fotograaf in het bos. Een aantal verhalen heb ik onthouden.
Korte gesprekken langs het parcours
Een duo herkende de plek van de kaart waarop ik mijn locatie tijdens de Najaarsrit Villa Nova 2017 had aangegeven. Eentje zag ik wijzen naar het heuveltje waar Evelien en ik in het voorjaar zaten. Toen ze mij op de heuvel aan het eind van het pad zagen, verontschuldigde zij zich. “Oh daar sta je. In het voorjaar zaten op die andere plek namelijk twee fotografen.”Met een kleine glimlach antwoord ik: “Dat klopt, dat was ik ook. Maar omdat de route andersom is, ben ik nu hier gaan staan.” Helemaal logisch, “dat zijn toen mooie foto’s geworden”, “bedankt!” en na een paar laatste woorden waren ze weer verdwenen in het bos.
Met mijn oranje broek viel ik wederom op. Handig voor iedereen die de hoek om kwam, al waren de paarden er soms iets minder blij. Het leverde wel plaatjes op met de oren naar voren. De broek is ook een stukje herkenning, want de vraag kwam langs of ik de dag ervoor ook langs de route heb gestaan in Havelte. Jazeker, ook dat was ik als fotograaf.
Later stopte een 4-span voor een praatje. Nadat hij mijn visitekaartje had bekeken, vroeg hij of ik vaker in het bos sta te fotograferen. Ik noem een aantal evenementen, zoals de Voorjaarsrit, die van gisteren en de Autumn Desert Trail. De volgende vraag is of ik zelf ook rij, nee, maar door mijn vriendin die wel paardrijdt ben ik er ingerold. “Ow, vriendin” hoor ik hem zeggen. “Dus je bent nog niet getrouwd… Ik heb ook koetsen te huur.” Na mijn lach is het weer tijd om door te rijden. Hij zou mijn foto’s opzoeken en bekijken. Wie weet tot een andere keer.
De laatste deelnemers
Op een gegeven moment krijg ik van deelnemers te horen dat zij een van de laatste zijn. Een paar combinaties verder vraag ik of zij de laatsten zijn, maar dat weten ze niet. Ik wacht af en er passeren nog een paar groepjes. Omdat het tegelijk ook een wandelroute is, komen er diverse families langs. Op een gegeven moment hoor ik een kind aan zijn moeder vragen: “Mam, wat is hij aan het doen?” Waarop de moeder het tafereel bekijkt van een kerel op een heuvel met twee Canon camera’s om zijn nek, demonstratief stil gaat staan naast haar zoon en antwoordt: “Nou, wat zou hij aan het doen zijn?!”
Dan blijft het stil. Ik blijf alleen achter in het bos met op de achtergrond muziek uit mijn box. Deze kleine muziekdoos houdt mij de laatste evenementen gezelschap en dat bevalt prima. Ik eet nog een bolletje en neem een slok drinken. Wat ik niet meer nodig heb verdwijnt in de tas. Ik haal hier en daar wat modder af voordat ik het opruim. Uiteindelijk hou ik het minimale over. Er is inmiddels een half uur verstreken en door het stilstaan begin ik koud te worden. Waarschijnlijk heeft de eerste bui hierin ook een aandeel gehad.
De laatste spullen verdwijnen in de tas als ik besloten heb terug naar Assen te rijden. De ene camera voor veraf en de andere voor dichtbij hebben het werk prima gedaan. Op naar een warme douche. Achteraf hoor ik dat er een combinatie laat is vertrokken, gevolgd door de bezemwagen op ruime afstand. Die heb ik dus helaas moeten missen.
Foto’s Najaarsrit Villa Nova 2017
Benieuwd naar alle gemaakte foto’s? Die kunnen bekeken worden via deze link naar Oypo. Een paar foto’s zal ik uitkiezen en online (website, Facebook, Instagram, Twitter) plaatsen als korte impressie van de dag. Ben jij er de volgende keer ook weer bij?
